..gitmesek de, gormesek de o bahce bizim bahcemizdir. kisin karlarin icinde kayboldugumuzda bile bu kadar hissetmiyorduk ozlemi. Belki de cok az kaldigi icin kavusmamiza, burnumuzun ucundaki o sizi hic rahat birakmiyor pesimizi. Ustune bir de kayinvalidemin (
Hulya Elgun) facebook resimleri de eklenince su son 80 gun gecmek bilmiyor. Biz burda geceleri hala soba yakaduralim, memleket de cicekler yerlerini coktan meyvalara birakmis.. bizimkilerin o kucucuk bahcesi de bereketiyle dolmus tasmis.
Bahcemizi boyutlarina bakip kucumsemeyin, 9 meyva agaci, 1 asma, saksidaki domatesler ve bir de elcim'in sarmasigi sigmis o alana. Ustelik, mangalimizi yakip, salincak ve hamagimizda da keyif yapabiliyoruz. Asagidaki resimden gorebileceginiz gibi bahcemiz denize 2 dakika mesafede.
Fazla detay verip kiskandirmak istemem ama sabah rutinimiz: deniz, bahcede kahvalti ve bahcenin meyvalari, tekrar deniz..
Bugun blogumda bahcemizin agaclarina yer vermek istedim. Hem ozlemimi paylasmak, hem de kendimi ordaymis gibi hissetmek icin olsa gerek. Bu senenin en hizlisi visne agacimizdan baslayalim. Once sizi tanistirayim:
Kendisi 8 yasinda, ben elcimin ailesiyle tanistigimdan beri o bahcede ve hep cok mutlu. Kayinvalidemin anlattigina gore, evi aldiklarinda diktikleri agaclardan:)
Nektar agaci evde hepimizden daha eski, 12 yasinda oldugunu dusunuyoruz. Umarim her yaz orda bizi bekliyor olur. Bu sene de nektarlarini benim donusume saklayacak gibi duruyor?!?!
Son olarak da kendi favorimin resmini ekliyorum, bir tanecik nar agacim. Adi bile Ceyhun'un nar olmus. Galiba her gittigimde agaca sariliyor olmamin bunda etkisi var.
Diger agaclarimizi, bizi ziyaret edecek arkadaslarimiza sakliyorum. Cunku ozlenen aslinda sadece o agaclar degil..
No comments:
Post a Comment